10 με πονο
παντα ηθελα να πανηγυρισω ενα γκολ. να ανεβω στο ψηλοτερο βαθρο και να παρω το χρυσο. να με δειξει η τηλεοραση οτι εχω κερδισει το γυρο της γαλλιας η εστω ενα τζοκερ 10 εκατομυρια. να ειμαι ο κοουλ δασκαλος στο σχολειο που θα ειναι πρωτυπο στα παιδια, που θα ντυνεται οπως εκεινα και θα ειναι παντα κοντα τους. εντωμεταξυ ολα αυτα οταν καταλαβα οτι τι επρεπε να τα κανω εγω. δηλαδη τα παντα απο την αρχη μεχρι τελους, εκει επαθα κατι σαν γαγραινα εγκεφαλικη, μια συψη συνισθηματικη. ετσι λοιπον τα αφησα ολα στην ακρη και ειπα οτι θα χασω τον ευατο μου, ωστε να μην εχει τετοιες ανησυχιες και προσδοκιες. ετσι αφεθηκα στην ενεργια της μπαταριας του τηλεκοντρολ μου. για αρκετα χρονια βλεποντας μαλβινα, εχωντας πιει "joint" το ειπα στα εγγλεζικα για να δειξω ενα κυρος οτι το ναρκωτικο ειναι ναρκωτικο ασχετα με το πως το λενε τηλεοραση κ.τ.λ αλλα την κυρωση του εγκεφαλου μου, την παθαινα καθημερινα, βλεποντας τηλεοραση. ετσι μπορεσα να γινω ολα αυτα που ηθελα, αλλαζοντας καναλι και βαζοντας το ευατο μου στο ψηλοτερο βοθρο τηλεθεασης, επισης ημουν σε καθε γεγονος σαν πρωταγωνιστης και κανοντας το ονειρο πραγματικοτητα. σημερα δεν εχω τηλεοραση αλλα εχω μια σχεση που ειχε μια κινηση μπρος και πισω αριστερα και δεξια.
