2015 με το δεξι ποδι ρεμα και το αριστερο γκρεμο

πηγη

τι εκανες σημερα και ενιωσες θετικα;

κοιταξα τα ματια της μικρης. ταξιδεψα οπως ενα τραγουδι στον αερα, για να φτασει στο αυτι σου, να σου κανει μικρους τυμπανισμους και την καρδια να μην νιωθει κατωτερη απο το μυαλο. που ολη μερα δουλευει, οπως και αυτο που σου γεμιζει πρωτες, δευτερες σκεψεις, παρανοιες και αλλες αλλοπροσαλες καταστασεις. που οταν μπαινεις δεν βγαινεις, αν και η πορτα μενει ανοιχτη, οσο και οι σκεψεις σου σε καθετι αρνητικο, αντε μετα κανε διαλογισμους. τον μικρο της λουιζ η τον μεγαλο. βγαλε ακρη σαν τον μιτο της αριαδνης. που σε βαζει να παλεψεις τον μινωταυρο του λογισμου σου. κανοντας την πιο σπουδαια σου νικη, που καταληγει να ειναι ηττα γιατι εχεις παραδοθει, σε καθε μια σου σκεψη, που εχει γινει μια αληθοφανη κατασταση ενος περιπτερου. που σου πουλαει οτι δηθεν και δεν τα τσιγαρα σου δινουν χαρα αναπολησης στιγμης, οτι δεν σκοτωνει το σπερμα. αλλα γονομοποιει την επομενη κατασταση, που σε περιμενει καρτερικα να αναψεις το τσιγαρακι. εκεινο το τελευταιο που λες οτι θα το κοψεις και τα πνευμονια σου ειναι τοσο σφικτα οσο και το μυαλο σου που δεν αφηνει χωρο ουτε να κανεις δεξια για να παρκαρεις ουτε αριστερα εκει που θελεις.

0 απο 0. Kοιτας δεξια ενω θελεις να πας αριστερα θα πας εκει που κοιτας.

 

πηγη

Standing on the Verandah

 With a gun in my hand

(killing in the arab)

καποτε ειχε πει ο Frederico Fellini : Είναι πιο εύκολο να είσαι πιστός σε ένα εστιατόριο παρά σε μια γυναίκα. εδω ειναι η τρελα. που διημιουργει αμφιβολια, διχασμο και ενα αναπαντητο ερωτηματικο;που να μεινω πιστος; τι ειναι καλο για μενα; για αυτους; για αυτην; που νωχελικα ζει τον μυθο της Πηνελοπης μεσα απο την ντουλαπα της αλλαζοντας outfit και δινοντας μου την εικονα της, σε μια απομακρυσμενη περιοχη ενος desktop που αδιαφορει για τα επομενα σου μεγκαμπαιτ. αραγε το θελημα του Θεου θα εναρμονιστει με το καλλιτερο που ειναι για μενα. δεν ημουν το ιδεατο αλλα δεν εχουν και προβλημα μαζι μου μια συντρηπτικη πτωση της απογοητευσης του ευατου μου, να αναταπεξελθει και ολο βαζει τρικλοποδια στον ιδιο του τον ευατο. μια μαχη ανιση αλλα ισοτιμη στο ποιος ειναι ο κερδισμενος. ειναι σαν γραφω ΛΟΤΤΟ καθημερινα να κερδιζω αλλα να μην ξερω τι ειναι αυτο, αλλα και ποιοι ηταν οι τυχεροι αριθμοι, για να τους πω. απο εχθες τσαρουχιασε το στομα μου τσιγαρο, τσιγαρο, τσιγαρο σκεψεις, παρανοια που σε καθε ρουφηξια ξεχνιεσαι αλλα επανερχεσαι δριμυτερος απο ποτε. το μεσημερι σαν αυτο, ακους τα κατσαρολικα της γειτονισσας που τα πλενει και λες το δικο μου το σκευος ποτε θα λαμψει; και ποσο ακομα fairy εχει μεινει στην ζωη μου. ενοχοποιωντας την αληθεια που μου προσφερουν αλλοι. δεχομενος την κρατηση της ανασφαλειας ενος μεροκαματου που εκει ειναι σταθερο. το κοστος οτι δεν θα γυρισω εχοντας μια. απο την αλλη ενα ρεμα που βλεπεις το νερο ηδη να κυλλαει ενω το αλλο ενας γκρεμος που καλουμαι να πηδηξω και να αφεθω. με το δεξι ποδι ρεμα και το αριστερο γκρεμο.