Εκπαιδευτικός κοινωνικός παροξυσμός
ξεκουρδιστη κιθαρα μαλλια κατσαρα τσιγαρα μισοαναμενα σαν μια καρδια που λαχταρα να κανει μπογκο στα πιο λευτερα νερα. ολα αυτα συνέβαιναν τοτε που ειχα μαλλια, καπνιζα, πηγαινα καθε σαββατοκυριακο σε συναυλια στο στεκι του βιολογικου με 300δρχ εισητηριο, με μια μπυρα. οι καλλιτεχνες της υπογειας σκηνης ηταν: οι Εκτος Ελεγχου, Ναυτια, Πισσα Και Πουπουλα, Μαστιγα, Πανικος και ουτω καθεξης, δυσκολα καταλαβαινες τις γυναικες που υπηρχαν σε αυτα τα μερη. οπως ακομα πιο δυσκολα ηταν οτι τα εβαζες με ολη την κοινωνια οντας μονος σου. γιατι το συστημα της υπογειας σκηνης ηταν λιγο θρασυδειλο. βλεπεις και αυτο ακομα εχει ελαττωματα. οταν φυγουν τα μαλλια και κοψεις το τσιγαρο και η κιθαρα εχει μπει στο παταρι; ασε που εχω δεν εχω. εχω μια μικρη ντραμς του γιου μου που ουτε θελω να την φανερωσω. το μονο μπογκο που κανω ειναι με τον γιο μου οταν ακουω μαζι του ramones και κανω οτι χορευω μαζι του. τι γινεται οταν ολα αυτα εχουν αλλαξει και παραμενουν ιδια και ο λογος ειναι οπως το καθοριστικο παραδειγμα που αναφερει η δημητρα στους απαραδεκτους στο επισοδειο Φρηκ Αουτ που τις λεει ο παπαδοπουλος μεσα απο τον θοδωρακη προσπαθησαμε να αλλαξουμε τον κοσμο και απανταει αυτη τελικα αλλαξε ο θοδωρακης εγινε δεξιος και ο κοσμος εγινε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου