Τρίτη 14 Ιουλίου 2015

50 το δεξι χερι στην βιβλο και με το αριστερο να κανω το κολπο των δυο δαχτυλων που υπερασπιζεται το φοβο και το παθος να ζησω ταυτοχρονα


ΔΩΡΟ ΣΟΥΠΕΡ ΑΦΙΣΕΣ
παντα προσπαθουσα να μαζεψω εισητηρια απο συναυλιες, αφισες, διαφορα σουβενιρ απο διαφορες πολεις, χαρτες, καρτες απο μουσεια, να συμαζεψω στην επιφανεια εργασιας μου τις φωτογραφιες απο ολα αυτα και να μαθω που ημουν και βρισκομουν εκεινη την ωρα που ειχα ενα χαρτι εισητηριου μετρο η το αποκομμα ενος μουσειου. ποτε δεν καταφερα να εξηγησω ακριβως αυτο που παντα τα εχανα ολα η σε καποια κριση καθαριοτητας της βιβλιοθηκης οταν τα ειδα δεν ενιωσα την ιδια συγκινηση με τα τρια προηγουμενα χρονια σε παρομοιες κρισεις. και αραγε γιατι ολη αυτη η συγκινηση εγινε σαβουρα και χαρτια ανακυκλωσης? (συγνωμη για το ξενοφερτο ερωτηματικο δεν υπακουει το πληκτρολογιο μου) και το ερωτημα παραμενει και ο λογος οτι δεν χρειαζομαι αποδειξεις και ονοματα επανω στο κορμι μου σαν τον Μεμεντο. θελω θελω θελω δεν ξερω. αυτο το ερωτημα παντα μου θυμιζει τον κωδικα οδικης κυκλοφοριας. στην πλατεια απο δεξια ερχεται ενα μηχανακι και απο αριστερα ενα λεωφορειο ποιος εχει προτεραιότητα για να σε πατησει? (να το παλι)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου