watch out!
οποτε ακου αυτο το κομματι sweet bitter symphony νομιζω οτι εχω κατι σοβαρο να κανω να νιωσω ,να ανταποδωσω, να ξεδωσω, να θυμυθω, οτι εχει υποσταση η κατασταση μου οτι δεν ειμαι μονος, οτι μπορω να καταφερω τα παντα. οτι με αγαπαει ο κοσμος, οτι ολοι θελουν το καλo μου, οτι ερχομαι σε μια ενοτητα με τον θεο. με οτιδηποτε ειναι διπλα μου και μεσα σε αυτο μπορω να ζητησω τα παντα και να μου δοθουν. ειναι απιστευτη η κατασταση αυτης της μουσικης μεθης, το παθαινω παντα ειναι το αποκουμπι του μικροκοσμο μου. αυτο που οι αλλοι καταλαβαινουν σαν χασιμο και για να σε επαναφερουν απο την υπερβολικη δοση σου φωναζουν χαθηκες. ελα μου ντε ομως αυτα τα δευτερολεπτα ειναι το μοναδικο πραγμα που μου συμβαινει, γιατι πραγματικα αφηνω τον ευατο μου να νιωσει και να εκπληρωσει οτι του λειπει. και οταν τελειωσει το τραγουδι τι γινεται? Γινομαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου