Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

56 όπως και εγώ τώρα λέω συνέχεια στον γιο μου κοιτάμε δεξιά αριστερά και μετά περνάμε τον δρόμο.




court case that sets a precedent

στην φυλακη δεν εχει σημασια το τι εχεις κανεις εξω και εχεις φυλακιστει. ωστε να σου δωσουν την ευχερεια του να εχεις επισκεπτηριο. σημασια εχει για αυτους η συμπεριφορα σου μεσα στην φυλακη, και κατα ποσο ακολουθεις τους κανονες της φυλακης. και οχι οτι εχεις παραβιασει τους κανονες ωστε να μπεις φυλακη. αυτο μου θυμιζει τις σχεσεις μου αναμεσα σε μενα τις σκεψεις μου και τα συναισθηματα μου, απεναντι στους φιλους μου, τις ερωμενες μου, το παιδι μου και οτιδηποτε σχετιζεται μαζι μου. ειναι μια συμφωνια αλλοκοτη αναρμοστη και πολλες φορες αυτη που δινει μια θεση στην γεματη μου παρανοια απο το πως φαινομαι. τι πρεπει να νιωσω, πως πρεπει να εξηγησω τα πραγματα, αν θα πρεπει να ειμαι με την μια γκομενα και οχι με την αλλη. αν θα πρεπει να διακιολογησω μια πραξη μου, βαση των ηθικων νομων που εχω και νομοτελειων. δεν υπαρχει περιπτωση να μπορεσω ποτε μα ποτε να αθωωσω τον εαυτο μου και να δωσω μια ποινη λογικη. αναμεσα σε μενα και σε ολο αυτο που μου δινει την δυνατοτητα, πολλες φορες να εξασκω το ρολο του θυτη και του θυματος ταυτοχρονα. εχοντας για υπερασπαστικη γραμμη, το δεξι χερι στην βιβλο και με το αριστερο να κανω το κολπο των δυο δαχτυλων που υπερασπιζεται το φοβο και το παθος να ζησω ταυτοχρονα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου